بررسی‌های تشخیصی در لنفوم هوچکین (HL)
جهت تشخیص لنفوم هوچکین آزمایش‌های زیر لازم است:
آزمایش‌های تشخیصی:
• معاینه فیزیکی: پزشک غدد لنفاوی بزرگ‌شده در گردن، زیربغل، کشاله ران و شکم را بررسی می‌کند.
• بیوپسی غدد لنفاوی: این روش، استاندارد طلایی برای تشخیص لنفوم هوچکین است. نمونه‌برداری معمولاً از یک غده لنفاوی درگیر انجام شده و زیر میکروسکوپ از نظر وجود سلول‌های "رید-اشترنبرگ" بررسی می‌شود. این سلول‌ها ویژگی بارز لنفوم هوچکین هستند.
• آزمایش‌های خون : برای بررسی علائم عفونت، کم‌خونی یا عملکرد اندام‌ها انجام می‌شوند.
• تصویربرداری: برای مرحله‌بندی بیماری و بررسی گسترش آن استفاده می‌شود:
o سی‌تی‌اسکن (CT): برای بررسی غدد لنفاوی متورم و درگیری اندام‌ها.
o اسکن PET (پوزیترون): برای ارزیابی فعالیت لنفوم و پیگیری پاسخ به درمان.
o ام‌آر‌آی (MRI): در صورت شک به درگیری نخاع یا مغز استفاده می‌شود.
• بیوپسی مغز استخوان : در مواردی که احتمال گسترش لنفوم به مغز استخوان وجود دارد، انجام می‌شود.
مرحله‌بندی و تعیین ریسک
- شرح حال و معاینه بالینی که در آن باید به موارد زیر بپردازد:
- معاینه غدد لنفاوی : ارزیابی اندازه، قوام، حساسیت به لمس و میزان حرکت‌پذیری غدد لنفاوی (گردن، زیر بغل، کشاله ران)
• بررسی طحال و کبد: بررسی هپاتومگالی (بزرگی کبد) و اسپلنومگالی (بزرگی طحال)
• بررسی پوست، حفره دهانی و سیستم عصبی مرکزی : برای یافتن علائم درگیری خارج‌گره‌ای
• نشانه‌های کم‌خونی یا ترومبوسیتوپنی: مانند رنگ‌پریدگی پوست، خونریزی‌های غیرمعمول، کبودی یا پتشی - عکس‌برداری ساده از قفسه سینه :
- سی‌تی‌اسکن (جهت بررسی اولیه درگیری غدد لنفاوی و اندام‌ها در ناحیه گردن، قفسه سینه، شکم و لگن) با تزریق ماده حاجب از:
- گردن
- قفسه سینه: ممکن است توده مدیاستن را نشان دهد (در لنفوم هوچکین شایع است)
- شکم
- انجام پت‌اسکن (PET): حساس‌ترین روش برای لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین تهاجمی؛ تشخیص بیماری‌های متابولیک فعال
- آزمایش خون کامل (CBC)جهت شناسایی سیتوپنی‌ها (کم‌خونی، نوتروپنی، ترومبوسیتوپنی) ناشی از درگیری مغز استخوان
- همچنین بررسی دیگر موارد آزمایش خون مانند سطح لاکتات هیئروژناز (LDH) و سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR) نیز الزامی است.
- غربالگری برای ویروس‌های:
- HBV (ویروس هپاتیت B)
- HCV (ویروس هپاتیت C)
- HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی)
جهت بررسی وجود عفونت‌های ویروسی پیش از شروع درمان‌های سرکوب‌کننده ایمنی یا آنتی‌بادی‌درمانی نیز مهم است.
.3بررسی‌های پیش از درمان
- نوار قلب (ECG)
- اکوکاردیوگرافی
- آزمون عملکرد ریوی
- مشاوره باروری (در بیماران در سن باروری)
- آزمایش بارداری سرمی (در بیماران زن در سن باروری)
- مشاوره با متخصص گوش، حلق و بینی و بررسی با دستگاه نازوفارینگوسکوپی فیبرواپتیک (در صورت عدم دسترسی به PET-CT برای مرحله‌بندی اولیه)