مراقبت تسکینی به معنای درمان حمایتی برای بهبود کیفیت زندگی بیمار است و نه صرفاً درمان بیماری. در CLL، حتی در مراحل اولیه یا مزمن، مراقبت تسکینی نقش مهمی در مدیریت علائم، کاهش عوارض درمان و حمایت روانی-اجتماعی ایفا می‌کند.
۱. اهداف مراقبت تسکینی در CLL
- کنترل علائم فیزیکی (خستگی، درد، عفونت‌ها)
- بهبود کیفیت زندگی روزمره
- حمایت روانی، اجتماعی و معنوی
- تصمیم‌گیری مشترک درباره مسیر درمان
- کمک به خانواده و مراقبان بیمار
۲. مدیریت علائم رایج
| علامت | مداخلات تسکینی |
| خستگی مزمن | استراحت متعادل، تغذیه مناسب، فعالیت بدنی سبک، مکمل‌های خونساز در صورت کم‌خونی |
| کاهش وزن/بی‌اشتهایی | رژیم غذایی پرکالری، مکمل‌های غذایی، مشاوره تغذیه |
| درد (مثلاً از بزرگی طحال یا غدد) | مسکن‌ها (پاراستامول، NSAIDs یا اپیوئیدها در موارد شدید) |
| تعریق شبانه و تب | خنک نگه داشتن بدن، داروهای ضدتب، بررسی عفونت یا پیشرفت بیماری |
| عفونت‌های مکرر | تجویز آنتی‌بیوتیک پیشگیرانه، ایمونوگلوبولین تزریقی در موارد خاص |
| کم‌خونی یا خونریزی | تزریق خون یا پلاکت در صورت لزوم، بررسی علت زمینه‌ای |
۳. مراقبت روانی و اجتماعی
- افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به CLL شایع است.
- ارجاع به مشاور روان‌شناس یا روان‌پزشک برای حمایت حرفه‌ای.
- مشارکت در گروه‌های حمایتی برای تبادل تجربه با سایر بیماران.
- حمایت خانواده و تیم مراقبتی در تصمیم‌گیری‌های درمانی.
۴. مراقبت در مراحل پایانی بیماری
در بیماران با CLL پیشرفته و مقاوم به درمان، تمرکز بر آسایش بیمار و کنترل علائم است:
- پرهیز از درمان‌های تهاجمی بی‌فایده.
- استفاده از درمان‌های ساده‌تر برای کنترل درد، تنگی نفس، اضطراب.
- حمایت معنوی و اخلاقی برای بیمار و خانواده.
- برنامه‌ریزی برای مراقبت در منزل یا در مراکز مراقبت تسکینی (Hospice).
۵. مراقبت تسکینی همراه با درمان فعال
در بسیاری از بیماران، مراقبت تسکینی به‌طور همزمان با درمان هدفمند یا شیمی‌درمانی انجام می‌شود تا:
- عوارض درمان بهتر کنترل شود.
- تحمل بیمار نسبت به درمان افزایش یابد.
- احساس امنیت و آرامش روانی در بیمار تقویت شود.