در حال حاضر هیچ تست غربالگری روتین یا استانداردی برای CLL در جمعیت عمومی توصیه نمی‌شود، زیرا:
- CLL معمولاً پیشرفت آهسته‌ای دارد.
- بسیاری از بیماران در زمان تشخیص بدون علامت هستند.
- هیچ شواهدی مبنی بر مفید بودن تشخیص زودهنگام از طریق غربالگری در بهبود پیش‌آگهی وجود ندارد.
CLL معمولاً چگونه کشف می‌شود؟
در بسیاری از موارد، به‌صورت تصادفی و هنگام انجام آزمایش خون برای دلایل دیگر کشف می‌شود، مانند:
- آزمایشات قبل از عمل جراحی
- چکاپ سالانه
- بررسی علت خستگی یا عفونت‌ها
در این موارد، افزایش تعداد گلبول‌های سفید (لنفوسیتوز) باعث شک به بیماری شده و بررسی‌های بیشتر انجام می‌شود.
چه کسانی ممکن است نیاز به بررسی زودتر داشته باشند؟
اگرچه این بررسی‌ها به عنوان غربالگری رسمی محسوب نمی‌شوند، اما ممکن است در موارد زیر مناسب باشند:
- افراد دارای سابقه خانوادگی درجه اول CLL یا سایر سرطان‌های لنفوئیدی
- افراد با لنفوسیتوز بدون علت مشخص
- بیمارانی که تحت پیگیری بیماری‌های خونی یا خودایمنی هستند
آزمایش‌هایی که در صورت شک به CLL انجام می‌شوند:
- شمارش کامل سلول‌های خونی (CBC) : نشان‌دهنده لنفوسیتوز
- اسمیر خون محیطی
- فلو سایتومتری (Flow Cytometry) : برای تشخیص کلون سلول‌های B (تأیید تشخیص)
CLL خانوادگی و غربالگری ژنتیکی:
- افراد دارای CLL خانوادگی کمی خطر ابتلای بیشتری دارند، اما تست ژنتیکی یا غربالگری خاصی توصیه نمی‌شود، زیرا:
- هنوز ژن مشخصی برای غربالگری عمومی شناسایی نشده
- اکثر افرادی که زمینه ژنتیکی دارند هرگز به CLL مبتلا نمی‌شوند