۱. پرهیز از تماس با مواد شیمیایی سرطان‌زا
- بنزن (Benzene) یکی از مهم‌ترین مواد شیمیایی مرتبط با AML است. این ماده در:
- دود سیگار
- بنزین و مواد سوختی
- صنایع پتروشیمی و رنگ‌سازی
- چسب‌ها و برخی حلال‌ها
یافت می‌شود.
- پرهیز از تماس طولانی‌مدت با این مواد یا استفاده از تجهیزات ایمنی مناسب در محیط کار ضروری است.
۲. عدم مصرف دخانیات
- سیگار کشیدن نه‌تنها با سرطان ریه بلکه با افزایش خطر AML نیز مرتبط است.
- ترک سیگار یکی از مهم‌ترین گام‌ها برای کاهش خطر سرطان‌های خونی است.
۳. کاهش قرار گرفتن در معرض پرتوهای یونیزان
- اگرچه قرار گرفتن روزمره در معرض پرتوهای طبیعی کم‌خطر است، اما:
- پرتودرمانی‌های غیرضروری
- قرار گرفتن در معرض دوز بالای پرتو (مثل حوادث هسته‌ای)
می‌توانند خطر AML را افزایش دهند.
۴. مدیریت و پایش در افرادی با سابقه درمان‌های سرطان قبلی
- برخی از داروهای شیمی‌درمانی (مانند آلکیله‌کننده‌ها و مهارکننده‌های توپوایزومراز II) می‌توانند خطر AML ثانویه را افزایش دهند.
- پزشکان باید در تجویز این داروها، تعادل بین سود و خطر را در نظر بگیرند و بیماران را از نظر علائم AML پس از درمان پایش کنند.
۵. غربالگری و مراقبت از افراد در معرض خطر ژنتیکی
- افرادی با سندروم‌های ژنتیکی خاص (مثل سندروم داون یا کم‌خونی فانکونی) که خطر AML در آن‌ها بیشتر است، باید تحت مراقبت‌های منظم پزشکی قرار گیرند.
۶. تغذیه سالم و سبک زندگی فعال
- گرچه به‌طور مستقیم ثابت نشده که تغذیه خاصی از AML پیشگیری کند، اما پیروی از یک سبک زندگی سالم شامل:
- رژیم غذایی سرشار از سبزیجات و میوه‌ها
- فعالیت بدنی منظم
- خواب کافی
- کنترل استرس
می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش خطر کلی بیماری‌های مزمن، از جمله سرطان‌ها کمک کند.